Andere blogs

Reacties

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  1. Dit is nou precies hoe ik het ook zie. Ik ga zelf wel in gesprek met mensen die het niet vinden kunnen. Ik praat op een rustige manier met die mensen en zo zorg ik ervoor dat zij ook rustig worden. Vaak zie je dat mensen je verwarren met een ramptoerist en niet zien als een professionele fotograaf. Ik heb daarom zelf wat dingen uitgeprobeerd om mij nog meer te onderscheiden van de ramptoerist. Zo had ik een snapback met PRESS erop gekocht, zo maak je jezelf meer herkenbaar en stappen mensen vaak op je af om hun mening te geven. Op deze manier kan je ook vaak citaten toevoegen, extra content zorgt ervoor dat je concurrentie moeite heeft met meekomen. Ik rijd meldingen met een fiets (in mijn regio het snelste) en ben een keer bijna opzettelijk aangereden door iemand die het er niet mee eens was. Deze man moest al op afstand gehouden worden door de politie. Ik heb meerdere series gekeken zoals Lie to Me, dat helpt echt heel erg om mensen beter te lezen. Zo had ik al gezien dat deze man niet klaar met mij was. Wat ik vooral probeer, is zorgen dat een slachtoffer nooit de voorkant van mijn lens ziet. Het is lastig, maar dit is precies wat vaak de ergste ervaring bij slachtoffers is. Ik probeer ook altijd te wachten met versturen tot de slachtoffers zijn afgevoerd. Als er concurrentie aanwezig is, kan je daar helaas niet op wachten.

    Ik heb zelf ervaring met concurrentie die mij heeft proberen te mishandelen en mij heeft bedreigd. Terwijl hij daarmee bezig was, zorgde ik er keer op keer voor dat mijn beeldmateriaal en informatie van hoge kwaliteit was. Inmiddels nemen de nieuwssites standaard van mij af, omdat ik gewoon keer op keer genoeg materiaal lever voor een goed stukje.

  2. Deze concurrent is nog steeds actief, maar hij heeft inmiddels in gezien dat hij slecht bezig is. Ik heb wel om hulp gevraagd bij de NVJ, ik had toen het advies opgevolgd en toen is het gestopt. Deze man kon het niet aanzien dat hij niks meer verkocht en wilde het door te intimideren etc. oplossen. Ik ben niet de enige die het met deze generatie aan de stok heeft, maar dat houd nieuwe fotografen niet tegen om dit werk te gaan doen. Ik heb ook gewoon conculega’s. Laatst bij een melding aangekomen en toen kwam ik erachter dat ik geen SD-kaartje bij me had. Ik heb toen mijn verzamelde info doorgegeven aan de andere fotograaf en die heeft het toen wel verkocht. Zo kan het ook.

  3. Wmb is een professionele fotograaf net zo’n grote ramptoerist als de mensen die met hun mobiel vanuit de auto een foto maken. Het enige doel is het eigen inkomen en (wmb afgezaagde) aktie in de pan. De afgelopen 20 jaar komen er elke dag verkreukelde autowrakken en ongeluk meldingen in de krant. Wat is de nieuwswaarde nog. De mensen die net dat ongeluk gehad hebben zitten in een hele persoonlijke ongelukkige situatie, en dan moet er gelijk weer zo’n bijdehand van de pers er bovenop duiken. Je kan verdedigen wat je wil (tot heden zie ik alleen het zwakke argument “professionele fotograaf” voorbij komen), het blijft ongepast.

  4. Als je persfotograaf bent hulpverlening niet in de weg loopt en met privacy rekening houdt wel. Anders vind ik het etisch niet verantwoord. Ook niet op de werkvloer zonder te vragen aan iemand. Zeker niet in groepssetting als iemand niet merkt dat er foto’s gemaakt zijn