-
Ik heb zelf jarenlang de Sony A7R II en een Sony A7R V gebruikt. Wat systeemcamera’s betreft heeft Sony altijd voorgelopen op de concurrentie. De gebruiksvriendelijkheid van de software (de menu’s) laat veel te wensen over maar de kwaliteit en mogelijkheden van de A7 serie zijn ongeëvenaard (8 stops beeldstabilisatie, 61 megapixels, 8K video-opname, etc, etc). Ook de autofocus (met AI) is echt perfect. Razendsnel en spot-on. Ook zijn er zeer goede lenzen verkrijgbaar voor de E-mount, zowel van Sony zelf (de G-master lijn) als die van Zeiss.
Toch heeft die hoge kwaliteit wat mij betreft ook nadelen. 61 Megapixels en een haarscherpe lens maken het beeld voor mij te klinisch waardoor wat karakter ontbreekt. Een ander nadeel van Sony’s systeemcamera’s en misschien wel van alle systeemcamera’s is dat het wat mij betreft te makkelijk is om een mooie foto te maken. Zo zie je altijd al direct het eindresultaat van je foto, nog voordat je de foto genomen hebt omdat je altijd een live view hebt. Wanneer je de camera vervolgens op auto-modus en autofocus instelt kan de foto bijna niet meer mislukken. Ik vroeg me op een gegeven moment af; wie heeft die foto nou eigenlijk gemaakt? Natuurlijk bepaal je zelf de compositie. Maar met 60 megapixels kan je die compositie achteraf eigenlijk nog voor een heel eind bepalen omdat je nog zo veel ruimte over hebt om te snijden in je foto.
Als het maken van een mooie foto je doel is dan raad ik je zeker een camera uit de A7 serie van Sony aan. Daar zul je denk ik geen spijt van krijgen. Ik heb mezelf echter als doel gesteld om weer (opnieuw) te leren fotograferen en heb mijn Sony body’s en al mijn e-mount lenzen ingeruild voor een paar analoge camera’s. Nu moet ik weer hard werken om een mooie foto te maken. Dat lukt me vaak ook niet meer. Maar ik heb nog nooit zo veel geleerd en ik heb er geen moment spijt van gehad.