Fotografen goed belicht: Huub Keulers over Sportfotografie

Een nieuwe editie van de rubriek ‘Fotografen goed belicht’. Dit keer sprak ik sportfotograaf Huub Keulers. Hij heeft zich toegelegd op het fotograferen van sport en hoewel hij zich divers inzet, houdt hij zich het meest bezig met atletiek. Huub vertelt over zijn werk, waarbij beweging en timing een belangrijke rol spelen.

huub-keulers

Huub komt uit het Limburgse Elsloo en heeft een achtergrond in de digitale communicatie en educatie. In 2008 heeft hij besloten het roer om te gooien en aan de slag te gaan als freelancefotograaf. Behalve sportfotografie, houdt hij zich ook bezig met portretfotografie en het verzorgen van fotocursussen en -workshops. Samen met zijn vrouw runt hij dit bedrijf. Vorig jaar heeft hij samen met Marcel van der Looij het boek Focus op Sportfotografie uitgegeven, wat verderop in dit artikel ook nog te winnen is!

Waarom heb je gekozen voor sportfotografie?

“Sinds ik kennis gemaakt heb met sportfotografie, zijn andere genres wat saaier geworden voor mij. Dat bedoel ik absoluut niet verkeerd, maar sport heeft zoveel facetten die samenkomen, dat is echt mijn ding geworden.

In de sportfotografie krijg je te maken met actie, emotie, verhaal en mooie contacten. De manier waarop sporters en hun familie en vrienden, maar ook sportvrijwilligers, met elkaar omgaan is heel mooi om te zien. Zelfs op hoog niveau gunnen sporters elkaar veel en zie je vriendschappen ontstaan. Dat zorgt ervoor dat je ook de mooie en minder mooie verhalen achter de sport kunt laten zien.

Sportfotografie is tijdrovend, omdat het vaak een goede voorbereiding nodig heeft. Op grote evenementen ben ik vaak al enkele uren voor aanvang aanwezig, onder andere om goede standpunten te kiezen en om mijn plek in de perskamer in te richten mocht die er zijn. Zo bedenk ik vooraf waar de mooie actie zal gaan gebeuren en probeer ik daar een goede achtergrond bij te krijgen. Verder vermijd ik juist de plekken waar de andere fotografen staan, om toch met uniekere beelden thuis te komen.”

Hoe ben je erin gerold?

“In 2010 maakte ik mijn eerste sportfoto’s. Op dat moment was ik nog vrij breed bezig binnen de fotografie en ik wilde wel eens wat anders. Ik was echt nog zoekende om mijn specialisatie te vinden. Samen met een vriend ging ik naar het autocircuit in Zolder en dat vond ik ontzettend gaaf. Menig mannenhart gaat sneller kloppen van al die snelle auto’s en zo ook dat van mij.

Vanaf dat moment was sportfotografie mijn passie geworden. Ik ben gaan kijken hoe ik meer sport kon gaan fotograferen en ook op een hoger niveau. Zo ben ik lid geworden van de Nederlandse Vereniging voor Journalisten (NVJ) en de Nederlandse Sport Pers (NSP). Hierdoor heb ik mijn netwerk en kennis kunnen vergroten waar uiteindelijk ook meer opdrachten uit gegenereerd konden worden. Zonder beroepsvereniging krijg je ook geen officiële perskaart, die heb je namelijk wel vaak nodig, vooral voor de belangrijkere sportwedstrijden. Een gedeelte van mijn foto’s lever ik aan persbureaus. Daar probeer ik nu een gedeelte van mijn inkomsten uit te genereren.”

Kun je gemakkelijk geld verdienen met sportfotografie?

“Helaas niet. Gemiddeld betalen media tussen de 5 en 75 euro per gepubliceerde foto. Zelfs voor de bekende nieuwswebsites is dit vaak maar 5 euro per foto. En bij kranten ligt er vaak rond de 35 euro.

Je kunt ook een rechtstreekse opdracht krijgen, bijvoorbeeld omdat er beeld nodig is bij een verhaal. Dan verdient het iets beter, maar is absoluut geen vetpot. Van alleen het fotograferen kun je dus bijna niet rondkomen. Het is niet voor niets dat de meeste (sport)fotografen een deeltijd- of hoofdbaan naast het fotograferen erbij hebben. Je bent vaak al uren op een evenement aanwezig en dan hebben we het nog niet eens over de tijd die je nodig hebt om alle foto’s te selecteren en te bewerken. Vaak moeten, tijdens of direct na een sportevenement, al enkele beelden aan het persbureau verzonden worden.

Veel mensen realiseren zich niet dat je er financieel weinig voor terug krijgt. Maar ik vind het geweldig om te doen, ik kom op interessante sportevenementen en er zijn mooie vriendschappen uit ontstaan. Dat maakt het voor mij zeker de moeite waard.”

Heb je een opleiding of cursussen gevolgd?

“Ik heb geen fotovakschool gedaan, maar in de begintijd heb ik, met name voor portretfotografie wel wat workshops gevolgd. Een daarvan was een 2-daagse 2 op 1 workshop bij Frank Doorhof met mijn voormalige zakenpartner. Daarna ben ik vooral zelf aan de slag gegaan. Ik ben iemand die veel leest, video’s bekijkt maar vooral ook dingen uitprobeert. Dan kom je er zelf achter wat wel of niet voor je werkt.”

Kun je een voorbeeld geven van iets dat je hebt geleerd met vallen en opstaan?

“In de begintijd zei ik ‘ja’ op elke opdracht die we kregen. Zelfs dingen die we nog nooit gedaan hadden, nam ik aan. Dan ging ik me er gewoon in verdiepen. Mijn toenmalige zakenpartner werd daar soms wat zenuwachtig van.

Zo kregen we een keer een aanvraag voor productfotografie. We hadden een studio en een tabletop-tafel, maar totaal geen ervaring. Het ging om een schilderij voor een kunstcatalogus. En ik heb werkelijk nog nooit zoiets moeilijks gefotografeerd als dat schilderij, hoe vreemd het ook klinkt. Het is gelukt, maar het was heftig. De tijd die we daarin gestoken hebben, heeft zich niet terugbetaald. Dat is niet erg, maar het leerde me wel dat ik niet zomaar overal ja op moet zeggen.

Wat er dan zo moeilijk aan was? De kleuren mochten absoluut niet afwijken, er mocht totaal geen vertekening in het beeld optreden. Het was best een groot schilderij en er mocht ook geen spatje slagschaduw zijn van de lijst. Een behoorlijke uitdaging dus.

Een ander mooi voorbeeld van een goed leerproces was dat ik mijn portfolio opgestuurd heb naar een bekende Amerikaanse sportfotograaf; Peter Read Miller. Ik was nog niet zo lang bezig met sportfotografie en ik wilde gewoon polsen waar ik stond. Ik kreeg een audiobestand terug van 45 minuten met feedback van hem. Dat heeft me echt de ogen doen openen.

Hij vertelde me dat mijn foto’s technisch in orde waren, maar dat hij de emotie nog miste. Dat advies heb ik me in mijn oren geknoopt. Vanaf dat moment zijn mijn foto’s met sprongen vooruitgegaan. Ik ben veel meer op de gezichten en lichaamstaal gaan letten.

Ik stopte niet meer met fotograferen als de sporters de finish gepasseerd was, maar lette ook op de emoties van het publiek en de verhalen er omheen. Sportfoto’s zijn veel meer dan alleen actiefoto’s. Later heb ik nog eens contact met Peter gehad en toen kreeg ik een prachtig compliment van hem. Hij was zelfs jaloers op enkele foto’s die ik gemaakt had. Nou, in mijn ogen kun je geen groter compliment krijgen.”

Doe je je best om jezelf van andere sportfotografen te onderscheiden? En zo ja: hoe dan?

“Ja, dat probeer ik wel. Ik ben gaan werken aan een eigen stijl. Op een gegeven moment heb ik zo’n vijftien foto’s van mezelf naast elkaar gelegd en ben ik gaan zoeken naar gemeenschappelijke factoren. Ik zag terug dat ik probeerde gestileerde foto’s te maken; eigenlijk sportportretten.

Ik probeer de sporter te isoleren door een achtergrond te kiezen die niet afleidt. Ook probeer ik soms de beweging te laten zien in mijn foto’s. Standpunt vind ik ook heel erg belangrijk. Een plek waar al vijf andere fotografen staan, vermijd ik. Ik probeer een foto te maken met meerwaarde, die origineel is. Bijvoorbeeld door op details te letten of een logo van het evenement of sponsor in beeld mee te nemen. Zo weet de kijker ook waar de foto gemaakt is.”

Welke ingrediënten maken een goede sportfoto?

“Sport gaat om mensen. Het is dus belangrijk om gezichten herkenbaar te fotograferen waar ook de ogen scherp en zichtbaar zijn. In die zin zie ik mijn sportfoto’s dus als portretten. De compositie vind ik ook belangrijk. Het is afhankelijk van de situatie of je je beelden kunt componeren.

Als voorbeeld: Als ik publiek in mijn foto wil meenemen tijdens de 100 meter sprint kies ik bewust voor een baan in de buurt van het publiek. Of als ik hoogspringers fotografeer analyseer ik eerst een aantal sprongen. Van welke kant start de atleet de aanloop en aan welke kant springt hij over de lat. Alles met de bedoeling om tijdens de sprong de atleet in het gezicht te kunnen kijken.

Tot slot vind ik het belangrijk dat je dynamiek laat zien. Je moet spelen met sluitertijd zodat je de beweging kunt vastleggen. Neem nou de autosport; het is totaal niet interessant als de auto’s stil lijken te staan. Juist de beweging in de banden maken de foto. Het tonen van beweging is eigenlijk ook uit noodzaak is geboren, want bij veel binnensporten heb je gewoon heel slecht licht. Dus moet je die sluitertijd wel langer maken om acceptabel in je ISO te blijven.”

Wat betekent sportfotografie voor je?

“Het is heus niet mijn hele leven ofzo, maar binnen de fotografie steek ik hier de meeste tijd in en haal ik hier het meeste plezier uit. Het heeft zeker wel impact op me. Ik ben er in de weekenden best veel mee bezig, omdat veel sportevenementen nu eenmaal niet doordeweeks plaatsvinden. En vaak moet ik er ook wat verder voor reizen; hoewel ik meestal wel binnen de Benelux en Duitsland blijf.”

Je hebt vorig jaar een boek uitgebracht over sportfotografie. Met welk doel schreef je dat?

“Ik heb het samen met collega fotograaf Marcel van der Looij gemaakt en ons doel was om een educatief sportfotografieboek te schrijven. We hebben voor vijftig verschillende sporten uitleg gegeven over hoe wij het zouden doen. Van apparatuur, instellingen, aanvragen persaccreditaties tot aan nabewerking in Lightroom.

We hebben het niet gemaakt om er rijk van te worden, maar het was echt een bucketlist dingetje. Verder hebben we dit gemaakt, omdat we onze kennis graag willen delen. De doelgroep is breed. Van hobbyfotografen die langs de lijn staan bij hun zoon of dochter tot semiprofessionele fotografen. Het was heel leuk om van fotografen terug te horen dat ons boek hen geholpen heeft. Dingen die voorheen niet lukten, lukten wel met de uitleg van onze manier. Dat is mooi om te horen!”

Welke gear is onmisbaar in sportfotografie?

“Sportfotografie is een tak van fotografie waarin de apparatuur wel doorslaggevend is. Natuurlijk blijft het zo dat de persoon achter de camera de foto maakt. Maar als je een camera hebt die 4 frames per seconde schiet en bij 1600 ISO al behoorlijk wat ruis begint te vertonen, dan zijn veel beelden gewoon al niet te maken, binnen de sportfotografie.

Je moet gebruik maken van de mogelijkheden die je camera heeft, en met 14 frames per seconde is de kans gewoon veel groter dat je een sprinter kunt fotograferen die met twee voeten boven de grond lijkt te zweven en dan ook nog scherp is in het gezicht. Wat dus echt belangrijk is binnen de sportfotografie is een snelle camera met een effectieve autofocus en lichtsterke lenzen (F/2.8).

Zelf werk ik met een 1DX van Canon en gebruik ik vaak de lenzen 24-70mm, 70-200mm en een vast brandpunt van 300. Soms heb ik het geluk dat ik een 400mm F/2.8 mag lenen van een online winkel of ik huur deze. €13.000 is me een beetje te gortig om deze lens zelf aan te schaffen. ”

Welke toekomstplannen heb je nog binnen de fotografie?

“Een droom van mij is om te kunnen fotograferen op de Olympische Spelen van 2020 in Tokyo en Formule 1. Of het haalbaar is weet ik niet, maar ik ga het zeker proberen. Bucket-list dingetje!

Verder merk ik dat de markt heel vluchtig is. De foto’s die je vandaag maakt, zijn morgen alweer vergeten. De media stellen snelheid steeds vaker boven kwaliteit en daarom ben ik met een andere fotograaf bezig om te kijken of we een formule kunnen creëren waarbij kwaliteitsfoto’s en verhalen gewaardeerd en gebruikt worden. Als dat ook nog eens op een fair trade manier voor de fotografen kan, zijn wij blij. Ik kan er nog niet te veel over kwijt, maar het zal gaan om publicatie van deze foto’s, op een manier dat ze niet direct vergeten raken.

Welke fotografen inspireren jou?

“Dat zijn met name: Mark Pain, Bob Martin, Pim Ras en Peter van Egmond (Formule 1). Van die fotografen kan ik zeker nog wat leren!

Wil je meer lezen over Huub Keulers, kijk dan eens op zijn website https://www.huubkeulers.nl. Het is ook mogelijk om een workshop te volgen bij Huub. Lezen en inspiratie opdoen over sportfotografie kan in zijn boek Focus op Sportfotografie dat is uitgegeven bij Van Duuren Media.

Fotoclub mag één exemplaar van dit boek weggeven! Laat in een reactie onder dit bericht weten waarom jij met sportfotografie aan de slag wilt gaan of bent gegaan en waar dit boek jou bij zou kunnen helpen en wie weet krijg jij het boek binnenkort toegestuurd.

De winnaar het boek is Joëlle Verbeeck. Deze prijsvraag / verlotings is dus niet meer actief

3 tips van Huub Keulers voor spannendere sportfoto’s

1. Start bij de plaatselijke club

“Ga eens praten met het bestuur van een lokale sportclub en vraag en je wat foto’s mag maken tijdens de wedstrijden. Daar zijn legio mogelijkheden om te oefenen. Mijn advies is om klein te beginnen en niet direct bij de grote evenementen te willen zijn. Bij de lokale club heb je de ruimte en geen accreditatie nodig. Maak de club blij door ze nadien enkele foto’s te geven. Wie weet word je wel hun clubfotograaf.”

2. Ken je apparatuur (en zijn beperkingen)

“Weet wat er mogelijk is en wat er niet lukt met jouw camera. Als je weet dat je een camera hebt die niet zo snel is en ook geen goede prestaties heeft bij hoge ISO’s dan kun je ook geen perfecte foto’s verwachten vooral niet bij binnensporten. Wil je serieus aan de slag met sportfotografie spaar dan door voor geschikte apparatuur of kijk voor een occasion camera of lens.”

3. Kies je standpunt zorgvuldig

“Kijk vooraf goed naar een mooie plek om foto’s te gaan maken. Waar verwacht je de actie? Heb vervolgens geduld. En doe eens verrassend. Neem een hoog of juist een laag standpunt. Bij lage standpunten krijg je vaak veel meer dynamiek in je foto’s.”

Lees ook het artikel: Tips voor betere binnensportfoto’s

Andere blogs

Reacties

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  1. Ik zou heel graag het boek willen winnen! Ik fotografeer elke week de volleybalwedstrijden bij Volley zuid in Rotterdam maar kan nog zoveel leren. Daar kan dit boek me vast bij helpen!

  2. Ja ben nu al een tijdje bezig met sportfotografie met name wielrennen. Blijft lastig om nu veldrijden te fotograferen met het donkere weer. Daar zou ik nog wel wat meer handigheid in willen krijgen.

  3. Ik zou het boek heel graag winnen omdat ik na het lezen van dit interview er zeker van ben dat ik mijn sportfoto’s nog spannender kan maken. Ik fotografeer vooral de sport voor personen met een handicap. Ooit was ik op een sportmanifestatie waar ik personen met een handicap ontmoette. Zij spraken mij aan of ik niet eens naar hun rolstoelbasketbal wou komen. Dit heb ik met heel veel plezier gedaan. Ondertussen fotografeer ik andere sportmanifestaties voor personen met een handicap. Altijd beleef ik een zeer mooie dag. Ik zou het boek echt graag lezen om mijn foto’s nog te verbeteren.

  4. Super ik doe zelf ook aardig wat aan sportfotografie en Huub heeft daar een hele mooie en goede invloed op. Veel lezen, sportfoto’s bekijken en zelf aan de slag. Ik hoop met dit boek toch nog een stapje verder te komen als nu !

  5. Wat een prachtig boek om te winnen! Ik vind het heerlijk om tijdens de honkbalwedstrijden van mijn zoon foto’s te maken van hem en zijn teamgenoten. Alle tips om betere sportfoto’s te maken zijn welkom 😉
    Claudia

  6. Oh ja wat leuk! Hier kan ik nog veel uit leren. Die veel aan honden en paarden fotografie in de sport. Maar zo moeilijk. En dan vooral op die binnenterreinen… Leuk om de andere sporten ook te kunnen fotograferen.

  7. Amai zeg, zulke gave sportfoto’s. Mooi uitgelegd en hoe je deze beelden beschrijft.Ik volg al jaren fotografieles als hobby, maar dit hebben we nog nooit eens kunnen fotograferen.
    Daarom zou ik graag dit boek willen winnen zodat ik het kan tonen aan mijn medecursiesten en dit boek kan ons daarbij helpen om het samen eens uitproberen.

  8. waarom ik graag het boek zou winnen!?
    sportfotografie is zo ongelofelijk mooi om te mogen doen. het is zo mooi om mensen mijn verhaal te laten zien zonder woorden. de spanning de angst de sensatie het gevoel van oooh wat is dat mooi of van och wat is dat spannend. Mensen je foto intrekken en het gevoel geven dat ze er ook zijn.
    dit zijn maar woorden en ik doe vaker in mijn boks club foto’s maken maar een moment de timing dat is zo verdomde moeilijk, dan heb je eindelijk het moment staat je camera niet goed phu das balen.
    je leert dit door heel veel te doen maar het boek zou mij zo helpen om nog dieper in mijn foto’s te gaan zitten.
    dus fotoclub help mij hierbij aub en ik zou een nog gelukkiger fotograaf worden en zo niet heel veel plezier voor diegene die wel het boek wint

  9. Aangezien ik zelf ook heel veel aan (top)sport heb gedaan ben ik qua fotografie ook veel met sportfotografie bezig, en dan met name bij tennisevenementen. Om die reden zou ik heel graag dit boek winnen!

  10. Ik fotografeer regelmatig politiehondensport. Dit is vrij moeilijk te fotograferen omdat je niet vrij kunt kiezen vanaf waar je wilt fotograferen dus ook weleens tegen de zon in staat en veel in bosrijke omgeving dus minder licht. Ik zou dit boek ontzettend graag willen winnen om het maximale eruit te halen.

  11. Ik zou graag het boek willen winnen maar ja dat zegt iedereen dus waarom juist kiezen voor mij.
    Ik fotografeer nu zo’n 3 jaar en wil voor onze kleine korfbalvereniging juist zorgen voor uitspringen foto’s. Daarnaast zou ik verder willen verdiepen in andere sporten zodat ik ook andere mensen kan laten genieten van mijn foto’s

  12. Voor mij is fotografie en sport DE combinatie. Het is iedere keer weer een uitdaging, geen wedstrijd (in mijn geval vaak voetbal) is hetzelfde. De plek waar je zit is vast, je kent het spel en toch is het lastig om met een echt goede foto van het veld te komen. Toch wil ik het ieder weekend weer proberen en ontdekken hoe ik kan verbeteren … verslaafd? … misschien wel. Boeken over sportfotografie zijn dan ook heel leerzaam en helpen je op weg om weer stappen te kunnen maken.

  13. Als oud-sportfanaat sta ik nu langs de lijnen bij mijn kleinkinderen en slechts af en toe een goede gepassioneerde foto scoor! Langs de voetbalvelden is het resultaat nog tot daar aan toe, maar bij zaalhandbal (dus binnen) is het werkelijk frustraties ten top. Natuurlijk weet ik zelf ook wel, dat je van mijn “oude gedateerde” Nikon D300 met Nikkor 18-200 1:3,5-5,6 G ED in sportfotografie niet al te veel kunt verwachten, maar toch! Ruist al bij ISO 1600 de pan uit! Maar wat dan; wat is binnen een redelijk budget (max. 2.000-2.500) het beste alternatief? Kan daar Focus op Sportfotografie bij helpen?

  14. Als je alles uit dit boek goed toepast dan is SPORTFOTOGRAFIE bij uitstek de soort fotografie waar je met één foto een heel verhaal kunt vertellen.

  15. Hoi,
    Enige jaren geleden ben ik begonnen met het fotograferen van voornamelijk voetbalwedstrijden. Dit is eigenlijk gekomen doordat er van keepers bijna geen foto’s werden gemaakt en dat was juist de positie van mijn zoon. Door blessures mag hij helaas niet meer voetballen, maar ik ben er blijven “plakken” en maak nog steeds foto’s. Het is voor de spelers toch een leuk document voor later. Ik maak ook foto’s in de zaal en door de vaak slechte belichting, vind ik het nog best moeilijk om mooie scherpe foto’s te maken. Ik hoop dat het boek mij daar verder mee kan helpen. Dus ja, ik zou het heel graag willen winnen 🙂

  16. Wat een gaaf artikel!
    Inspirerend om te lezen.

    Ik zou graag willen winnen omdat ik nog niet heel lang bezig ben met fotografie maar het onwijs leuk vind om te doen.
    Afgelopen zomer heb ik een obstacle (mud) run gefotografeerd.
    Na afloop kon je 2 foto’s insturen die voor jou de mr en mrs family color buffelrun 2018 weergaven en jawel allebei mijn foto’s hebben gewonnen. Maar ik wil natuurlijk niet stilstaan en meer en meer leren zodat ik me verder kan ontwikkelen..

  17. Beste Huub, wat een inspirerend verhaal. Ik fotografeer graag de sport (crossfit) die mijn man en ik ook uitoefenen en het is geen makkelijke sport kwa licht. Ik fotografeer vaak bij de crossfitbox waar we lid van zijn en ben zo’n beetje de huisfotograaf noem het maar. Ik zeker geen professional maar vind het leuk om te doen en in de box (zoals ze dat noemen) vinden ze het ook leuk als ze foto’s hebben van een evenement. Crossfit wordt vaak beoefend in een garage box of oude loods waar vrij slecht licht is en dat is gelijk de uitdaging samen met explosieve bewegingen. Als ik zo je verhaal lees kan ik zeer zeker nog wat leren van je en zou daarom ook heel graag het boek willen winnen zodat mijn foto nog beter kunnen worden en echt de wow factor krijgen.

  18. zou heel graag het boek winnen, leer graag bij en over 2 weken hier veldrijd wedstrijden dus kot goed uit, foto’s van vorig jaar waren maar slecht

  19. Mjn beide dochters dansen op vrij hoog niveua en ik maak hiervan nogal eens foto’s. Helaas lukt het me nog steeds niet om DE foto te maken. Misschien lukt het me met behulp van dit mooie boek.

  20. Wat een leuk en interessant artikel! Heb nu al een heleboel geleerd, ik kan iet wachten om een nieuwe camera te halen en bij mijn vriend zijn zaalvoetbal wedstrijden te fotograferen 🙂 Bedankt Huub Keuleres voor de tips en trucs! Ik zal zeker een jouw boek op mijn verlanglijstje zetten.